təkər

is. <ər.>

1. Ox ətrafında fırlanıb təkərli nəqliyyat vasitələrini hərəkətə gətirən dəndəli və ya bütöv dairə; çarx. Faytonçu muşqurdu. Təkərlərin yeknəsəq səsi at ayaqlarının tappıltısına qarışdı. M. Hüs.. Göy otlar yatardı təkərlər altda; Beləcə düşərdi bağa ilk cığır. N. Xəzri.

2. məc. Təkərə oxşayan hər cür şey; qövs, dairə. Əjdər öz-özünə gümüldənirdi; Günəşin təkəri daha enirdi. H. K. S..

3. məc. Obrazlı ifadələrdə: tale, qismət, bəxt. Dünyanın təkəri gerimi döndü; Yoxsa üfüqlərdə günəşmi söndü? S. V..

◊ Tarixin təkərini döndərməyə çalışmaq – tarixi inkişafın qanunauyğun gedişinin qabağını saxlamağa, geriyə qaytarmağa çalışmaq.